ORMANA ATILAN İHTİYAR

    Adamın babası iyice ihtiyarlanmıştı . Kendi kendine yemek bile yiyemiyor , üstüne başına döküyordu . Olur olmaz zamanlarda yaptığı konuşmalarla da ev halkını rahatsız ediyordu.

   Bir gün oğlu , kendi oğlunu da yanına alarak babasına uzaktaki bağ evine götürüp bıraktı . Çocuk , babasının bu davranışının anlayamamıştı . Dönerken sordu ; 

 - Niçin dedemi bağ evine bıraktın babaçığım ?

  - Çünkü , dedi babası ; çok ihtiyarladı. Bizi rahatsız edecek hale geldi. Burada tek başına rahat eder . Arada uğrayıp yiyecek filan getiririz .

  Çocuğun gönlünde bir burukluk meydana geldi . Herşeye rağmen o , dedesini seviyor , bu davranışın doğru olmadığına inanıyordu.

 - Bir soru sorabilir miyim baba ?

 - Sor yavrum .

 - Düşünüyorum da birkaç yıl sonra sen de dedem gibi yaşlanacaksın . Yemek yerken üstüne dökecek , etrafı kirleteceksin . Onun bütün yaptıklarını yapacaksın kısacası . O zaman bende seni alıp bu bağ evine mi getireceğim ? Evlatlık bu mu ? Beni bunun için mi yetiştiriyorsun ?

  Çocuğun babası şaşırdı. Ne cevap vereceğini düşündü ama bulamadı . Oğlu haklıydı . Bir gün kendisi de yaşlanacak , şimdi bağ evine yapayalnız bıraktığı babasına benzeyecekti . Her insan doğar , büyür ve yaşlanırdı . Gençlerin görevi yaşlılara yardımcı olmaktı . Onları üzmek , horlamak , yapayalnız bırakmak değil ...

 Büyük bir hata ettiğini anladı . Bir süre hünğür hünğür ağladıktan sonra oğluna döndü :

 - Çok haklısın oğlum . Ben babama ne yaparsam sen de bana aynısını yaparsın . Gel bağ evine dönüp babamı oradan alalım . Bugünün ihtiyarı o ise , yarının ihtiyari benim , öteki ihtiyarda sensin . Böyle sürüp gidecek bu . 

 Bağ evine döndüler . İhtiyar dede kapının eşiğine oturmuş bekliyordu . Oğlu : 

- Korktun mu ? diye sordu .

İhtiyar : 

- Hayır , dedi . Geleceğini biliyordum . Çünkü ben babama böyle davranmadım ki sen bana böyle davranasın .

 İhtiyarın bir elinden oğlu ,  bir elinden torunu öptü 

Oğlu ağlayıp af diledi ondan . Haklısın helal etmesini istedi . İhtiyar hakkını helal etti. Birlikte tekrar eve döndüler . Ve o günden sonra yaşlı adamın bir dediğini iki etmediler . 

 Öylece daha mutlu oldular ...