Abdülkadir Geylani Hazretleri henüz
çocuktu. Babası ölmüştü. Fakat küçük Abdülkadir'in eğitimi için kırk altın
bırakmıştı. Küçük abdülkadir ilmi öğrenmek için Bağdat'a gitmek istiyor ve
durmadan annesine yalvarıyordu.
Nihayet annesi dayanamayarak razı oldu.
Babasından kalan kırk altını, kazağının kollarına sıkı sıkı dikti. Yol hem
uzak, hem de tehlikelerle doluydu. Haydutlar sık sık yolu kesiyor, kervanları
soyuyor,insanları öldürüyorlardı.
Annesi küçük Abdülkadir'i yola çıkmadan
birkaç dakika önce karşısına aldı:
-Sevgili evladım, dedi. Anandan sana son
nasihat:
Ne olursa olsun yalan söyleme. Herşeyi
dosdoğru konuş. Çünkü Allah doğru konuşanları sever ve onlara yardım eder.
Abdülkadir, nasihatını hiç unutmayacağına
dair annesine söz verip vedalaştı. O zaman ulaşım develerle yapılıyordu.
Develerden meydana gelen bir kafileye de kervan deniliyordu. Küçük Abdülkadir
bu kervanlardan biriyle Bağdat!a doğru yola çıkmıştı.
Birkaç gün sonra korktukları başlarına
geldi. Haydutlar yolu kestiler ve herkesin kesesinde ne varsa aldılar. En
sonunda haydutların şefi, Abdülkadır'i yanına çağırdı.
-Söyle bakalım küçük, paran var mı?
-Kırk altınım var. Kazağımın altında
dikili.
Haydutlar pek inanmadılar, ama kazağının
kollarını sökünce gözleri fal taşı gibi açıldı. Şef hayretler içinde:
- Niye söyledin? .. diye sordu. Kazağının
kollarında altın aramak aklımıza gelmezdi:
- Annemin öğüdü böyle. Kendisine yalan konuşmayacağıma dair
sözüm var. Ayrıca Allah, yalan söyleyenleri sevmez.
Haydutların şefi kıpkırmızı oldu, sonra
sarardı. Derken, titremeye başladı. Birden başındaki külahı yere çaldı.
- Şu halimize bakın! .. diye bağırdı.
Parmak kadar çocuk bize ders veriyor. Zarar göreceğini bile bile doğru
konuşuyor. Biz kazık kadar adamlar günde bin çeşit yalan konuşmaktan başka,
akla hayale gelmedik fenalıklar yapmaktanda sıkılmıyoruz.
- Herkese parasını geri verin. Bu işten
vazgeçiyorum ve dinimin hizmetine giriyorum. Ömrüm oldukça dinime hizmet edip
günahlarımı allaha affettirmeye çalışacağım. Bir daha tevbeler tevbesi olsun
ki, kötülük yapmayacak, kimseyi incitmeyeceğim.
Yalan söylemeyen bir çocuk yüzünden
kervan kurtulmuş, zalim bir haydut doğru yolu bulmuştu. Herkes çok memnundu.
Bu
çocuğun Aldülkadir Geylani Hz.leri olduğunu tahmin etmişsinizdir...
0 yorum:
Yorum Gönder